အငြိုးမပြေသူ

*အငြိုးမပြေသူ*📖📖📖(စ/ဆုံး)

**************************************

” အမလေး ဒေါ်စိန်အေးကြီး သားရေ ပြေး ပြေး ”
” အမေ အမေ သားကိုစောင့်ဦးလေ အီး ဟီး ဟီး ”
အခုတစ်လော ထောက်ကြံ့မြို့နယ်ထဲက မရှင်စောရွာလေးမှာ ရွာသူရွာသားတွေထိတ်လန့်နေရတဲ့ ပရလောကပြဿနာကြီးတစ်ခု ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။
နေလုံးနီနီတောင်စွယ်လျှိုးငုတ်သွားတာနဲ့ တစ္ဆေမက သူနေတဲ့အိမ်မဲကြီးထဲကနေထွက်လာပြီး တစ်ရွာလုံးလှည့်ပတ်သွားလာနေတာပါ။ သွားနေရင်းစားစရာတွေတွေ့ရင်လည်း လက်ရဲဇက်ရဲစားသောက်တတ်ပါသေးတယ်။
ဘာမှမရရင်တော့ လူတွေကို သူ့ပင်ကိုရုပ်ကြီးပြပြီး လိုက်လံခြောက်လန့်တတ်တယ်တဲ့။ တစ်ချို့ကလေးတွေများ အကြောက်လွန်ပြီတက်ရာက အသက်ပါပါသွားတယ်တဲ့။ သူနေတဲ့အိမ်မှာလဲ အရက်ကြောင်ကြောင်နေတဲ့အရူးအေးမောင်တစ်ယောက်သာ နေရဲတယ်တဲ့။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
“ ကွယ်လွန်သူ နှစ်ဖက်မိဘများအားရည်စူး၍ သား မောင်စိုးနိုင်+သမီး မစိန်အေးမိသားစု ကောင်မှု ´´ ဆိုတဲ့ တန်ဆောင်းအလှူရှင်ကမ္ဗည်းစာလေးဖတ်ပြီးကြည်နူးနေတဲ့ ဇနီးမောင်နှံနှစ်ယောက်…။
တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်အဓိပ္ပါယ်ပါတဲ့အကြည့်တွေကြည့်ပြီး နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်ပြုံးလိုက်ကြပြန်တယ်။ အဲ့ဒီနောက်မှာတော့ တစ်ယောက်လက်တစ်ယောက်ဆွဲလို့ စကားတစ်ပြောပြောနဲ့ အိမ်ပြန်လာကြပါတယ်။
” နောက်ဆုံးတော့ ချွေးနည်းစာလေးစုပြီး လှူနိုင်ခဲ့ပြီမိန်းမရေ ”
” ဒါပေါ့အစ်ကိုရယ် ဆိုင်းပုဒ်ကသေးနေလို့သာ မဟုတ်ရင် မောင်လေး အေးမောင်နာမည်ရယ် သားနဲ့သမီးနာမည်ရယ် ထည့်ချင်သေးတာ ”
`အေးမောင်´ ဆိုတဲ့အသံကြားတော့ ကိုစိုးနိုင်တစ်ဖက်ကိုမသိမသာလှည့်ရင်း နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်မိတယ်။ သူတို့မိဘတွေမရှိတော့ကတည်းက လေ့လွင့်နေတဲ့မောင်အေးမောင်ကို မိန်းမဖြစ်သူက အိမ်ပေါ်ခေါ်တင်ထားခဲ့ပြီး သနားလို့ပါဆိုတဲ့အကြောင်းပြချက်နဲ့ အလကားကျွေးမွေးထားခဲ့ရတယ်။
ဒါ့အပြင် အပေါင်းအသင်းလေးကလည်း မတ်သူဆိုတော့ အရက်မူးလာရင် ရှာကျွေးနေတဲ့ကိုစိုးမောင်ကိုပါ အစ်မအားကိုးနဲ့ မကြာခဏပြဿနာရှာတတ်ပါသေးတယ်။
” သြော် အေးမောင်ဆိုလို့ မိန်းမရေ ဟိုနေ့က တို့အိမ်ရေနံသုတ်ဖို့ သူ့ကိုရေနံချေးဝယ်ခိုင်းလိုက်တာ ရောက်လာပြီလား ”
” အမလေး အစ်ကိုရယ် အေးမောင်အကြောင်း သိရဲ့သားနဲ့ တောင်ခိုင်းရင်မြောက်ရောက်တာကို အဲ့ပိုက်ဆံတွေ အရက်သောက်ပစ်လိုက်ရောပေါ့ ”
” ဟာ မဟုတ်ဘူးလေ မိန်းမရယ် အိမ်မှာကာထားတဲ့ပျဉ်တွေကအသစ်တွေ ရေနံမသုတ်ပိုးစားလို့ကုန်လိမ့်မယ် အခုပိုက်ဆံပါလာသေးလား ”
” နည်းနည်းတော့ပါလာတယ်အစ်ကို အစ်ကို ဘာလုပ်မလို့လဲ ”
” ဟ ဘာလုပ်ရမလဲ ကိုယ့်ဟာကိုသွားဝယ်ရမှာပေါ့ ..ပေး ”
ပိုက်ဆံကိုဆက်ကနဲဆွဲယူပြီး ဈေးဆိုင်ဘက်ခပ်သုတ်သုတ်ထွက်သွားတဲ့ယောကျ်ားဖြစ်သူကိုကြည့်ပြီး မစိန်အေးပြုံးမိတယ်။ စိတ်ထဲကနေလဲ
” ငါ့ယောကျ်ားရယ် စိတ်ဆိုးတာလေးတောင် ချစ်စရာကောင်းနေလိုက်တာ ”
လို့တွေးရင်း တစ်ယောက်ထဲပဲ အိမ်ပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။
” အေးမောင်ရေ မောင်လေး ”
” ဗျာ မမ ကျနော်ဒီမှာ ယောက်ဖနဲ့ ထင်းခွဲနေတယ်ဗျ ”
” ဟုတ်လား အဲ့တာဆိုလဲ လုပ် လုပ် သားကြီးရေ ခဏလာဦးဟေ့ ”
” ဘာလဲအမေရယ် စာမေးပွဲကနီးနေပြီဟာကို ခိုင်းဦးမလို့လား ”
” အမလေး အဖေ ကျမလဲ မခိုင်းရက်ပါဘူးတော် အဖေနဲ့တစ်အိမ်လုံးစားဖို့ ဟင်းချက်နေရလို့ပါ ..”
” လုပ်ပြီ အမေတို့ကတော့ အလကားနေရင်း ငရဲပေးနေတယ် ”
” ဟား ဟား ဟား ကဲ့ပါ သားက လိမ္မာပါတယ် အမေ့ကို မာမူကြီးမဆလာတစ်ထုပ်နဲ့ ကင်ပွန်းသီးတစ်ထုပ် သွားဝယ်ပေးပါဦး ”
” ညီမလေးခိုင်းလဲရရဲ့သားနဲ့ ”
ဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီးနဲ့ထွက်သွားတဲ့သားကြီးကိုလဲ မစိန်အေး အပြစ်မပြောရက်ပါ။ ဆယ်တန်းစာမေးပွဲကြီးနီးလာတော့ အရင်ကဘာသိဘာသာနေခဲ့သမျှ အခုမှစာတွေ သေချာကျက်နေရတာကိုး။
တကယ်တော့ ကင်ပွန်းသီးဝယ်ခိုင်းတာက သူမခေါင်းလျှော်ဖို့ပါ။ ကလေးနှစ်ယောက်နဲ့အိမ်ထောင်သည်ဆိုပေမဲ့ ယောကျ်ားလုပ်သူက ကျောအထိနက်မှောင်ရှည်လျားတဲ့ဆံပင်တွေကို အမြဲတယုတယကိုင်တွယ်နေကျမို့ သူမကလဲ အခုလိုဂရုစိုက်နေရပါတယ်။
ချစ်စကြင်နာစ မေတ္တာချင်းတူတဲ့သူစိမ်းနှစ်ယောက် တစ်ဦးကိုတစ်ဦးနားလည်မှုတွေနဲ့တည်ဆောက်ထားတဲ့ သူမတို့ရဲ့အိမ်ထောင်ရေးလေးက ယနေ့အထိတော့ သာယာနေပါသေးတယ်။
မောင်လေးအေးမောင်အိမ်ကိုရောက်လာကတည်းက လင်သားဖြစ်သူသဘောမကျမှန်း သူမရိပ်မိပေမဲ့ တစ်ချိန်ချိန်ကြည်ဖြူလာလိမ့်မယ်ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ ရန်ဖြစ်တိုင်းချော့နေရတာအလုပ်တစ်ခုလိုဖြစ်နေပါပြီ။
” တောက်စ်!! ဘယ်ကောင်လဲကွ ငါ့အစ်မကိုလဲယူထားသေးတယ် ငါ့ကိုမကောင်းပြောတာ ထွက်လာခဲ့ ငါ ဒီနေ့မင်းနဲ့အပြတ်ရှင်းမယ် ဟေ့ကောင် ”
” ဟာ မူးလာပြန်ပြီ အစ်ကိုနေ နေ ဘာမှဂရုစိုက်မနေနဲ့ ထမင်းစားစရာရှိတာစား မနက်ဖြန်ပစ္စည်းသွားပို့ဦးမှာမလား ကျမ သူ့ကိုရှင်းလိုက်မယ် စား စား ”
” မင်းမောင် တော်တော်လွန်နေပြီနော် ပြောပြန်ရင်လဲ ငါ့အလွန်ဖြစ်ဦးမယ် အလုပ်ကျတော့လည်း လက်ကြောမတင်းဘူး ကောင်းကောင်းနေဆိုတော့လဲမနေဘူး မူးရင်တစ်မျိုး မမူးရင်တစ်မျိုး ဟင်း ”
ဒီလိုမျိုးပြဿနာတွေကြုံတိုင်း မစိန်အေးခေါင်းရှုပ်ရတယ်။ တစ်ဖက်က ချစ်လင် တစ်ဖက်ကမောင်အရင်းဖြစ်နေတော့ ကြားထဲကသူမကပဲပြေလည်အောင် ဟိုဘက်တစ်မျိုး ဒီဘက်တစ်မျိုးတောင်းပန်နေတာ ထုံးစံဖြစ်နေပြီ။
သူများတွေလို ` လင်ဆိုးမယားတစ်ဖားဖား ´ မဟုတ်ပဲ သူမအဖြစ်က မောင်ဆိုးပေကိုသာ နွားကျောင်းသလိုကျောင်းနေရတာပါ။ ကိုစိုးနိုင်ကလဲ ဒါကို သူမမျက်နာနဲ့အကြိမ်ကြိမ်သည်းခံပေးခဲ့ပါတယ်။
သားနဲ့သမီးကျောင်းပြီးလို့ သက်ဆိုင်ရာအလုပ်တွေလုပ်နိုင်နေချိန်မှာ ကိုစိုးနိုင်အိမ်မကပ်တော့။ အလုပ်အကြောင်းပြပြီး ပြန်လာချင်တဲ့အချိန်မှပြန်လာတတ်လာတယ်။
အစကသတိမထားမိပေမဲ့ အချိန်ကြာလာတော့ မစိန်အေးစိတ်ထဲ သံသယတွေဝင်လာတယ်။ ” သူ ရိုးမရိုးရဲ့လား ” ဆိုတဲ့အတွေးကကြီးစိုးလာတော့ ထမင်းစားပင်မမှန်တော့။
” အစ်မစိန် အစ်မစိန်ရှိလား ”
” ဟေ ရှိတယ် ဘယ်သူလဲ ဝင်ခဲ့လေ သြော် မိတုတ် လာလေ ညည်းကလဲ ”
” အစ်မစိန်တို့ကတော့ အမြဲတမ်းသန့်ပြန့်နေတာပဲ အားကျလိုက်တာ ”
” နင်ကလဲ ပြောတော့မယ် ငါကအရင်ကတည်းက ဒီလိုပဲနေတတ်တာသိရဲ့သားနဲ့ ပြောပါဦး ဘာလဲ ကြက်သားကြွေးလာတောင်းတာမလား ရော့ ”
” ဟီး ဟီး အစ်မစိန်ရယ် အဲ့လိုတော့လဲဘယ်ဟုတ်မလဲ ကျမပြောစရာရှိလို့ ”
မြို့ဈေးကနေကြက်သားယူရောင်းတဲ့မတုတ်က စကားကိုဆက်မပြောသေးပဲ အိမ်အတွင်းအပြင်ကိုလှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်တယ်။ ဘယ်သူမှမရှိတာသေချာတော့မှ…
” ဟိုလေ အစ်မစိန် ကိုစိုးလဲ မတွေ့ပါလား အလုပ်သွားတာလား ”
” အေးလေ ပစ္စည်းပို့ရတာနေရာတွေဝေးလို့နဲ့တူတယ် တစ်ခါတစ်ခါအိမ်ပြန်တာအရမ်းနောက်ကျတယ်အေ ”
” ကျမ ခုဏကပြောစရာရှိတယ်ဆိုတာလေ အဲ့တာပြောရင်ကောင်းမလား မပြောရင်ကောင်းမလားမသိဘူး အစ်မစိတ်ဆိုးမှာလဲ ကြောက်တယ်တော့် ”
” ဘာလဲဟယ် ညည်းဟာက ပြောပြော ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ငါစိတ်မဆိုးပါဘူး ပြော ”
” ကျမ မနေ့က ဈေးထဲအသားသွားယူတော့ ကိုစိုးကိုမိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ ထမင်းဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာတွေ့လိုက်တယ်တော့် သူတို့ကြည့်ရတာ တော်တော်ရင်းနှီးတဲ့ပုံပဲ အစ်မစိန်ယောကျ်ားမှာ မောင်နှမတွေဘာတွေရှိလား ”
” ပေါက်ပေါက်ရှာရှာဟယ် မရှိပါဘူး နေပါဦး ညည်းလဲအပျိုဘဝထဲက ဒီရွာရောက်လာတာပဲ ကိုစိုးမှာ မောင်နှမတွေရှိတာတွေ့ဖူးလို့လား ”
” အဲ့ ဟုတ်သားတော့် မတွေ့ဖူးပါဘူး ဒါ ဒါဆိုရင် ”
” မမစိန်ရေ အေ့ ”
စကားပြောကောင်းနေတုန်း အေးမောင်က အသံပေးပြီးပြန်ရောက်လာတာမလို့ မတုတ်လဲ မစိန်အေးကိုနှုတ်ဆက်ပြီး ပြန်သွားခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီနေ့ကလဲ ကိုစိုးနိုင် အိမ်ပြန်မလာခဲ့ပါဘူး။
ဒီကနေ့တော့ မစိန်အေးအိပ်ရာစောစောထပြီး ထောက်ကြံ့သွားမဲ့မတုတ်အိမ်ကို ထွက်လာလိုက်တယ်။ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ ခွဲတောင်းတစ်လုံးကိုင်ပြီးထွက်လာတဲ့မတုတ်ကိုအဆင်သင့်တွေ့ရတာမလို့…
” ဟဲ့ မိတုတ် ”
” ဟယ် အစ်မစိန် ဘယ်လဲ ”
” ဘယ်မှမဟုတ်ဘူး ငါ ညည်းနဲ့ ထောက်ကြံ့လိုက်မလို့ ဟိုနေ့ကညည်းပြောတာ ဟုတ်မဟုတ် လိုက်စုံစမ်းကြည့်မလို့ ”
” အစ်မစိန်ရယ် အဟုတ်ပါတော် အဲ့တာဆိုလဲ လာ သွားရအောင် ”
မြို့ပေါ်ရောက်တော့ နှစ်ယောက်သား အဆာပြေမုံ့ဟင်းခါးဝယ်စားပြီး ကိုစိုးနိုင်ကိုတွေ့ခဲ့တယ်ဆိုတဲ့စားသောက်ဆိုင်ရှိရာထွက်လာခဲ့ကြတယ်။ အချိန်က မနက်ခုနှစ်နာရီကျော်ဆိုတော့ ဆိုင်ကလူတွေကျနေခဲ့တယ်။
” အစ်မစိန် အစ်မစိန် ဟိုမှာ လာနေကြပြီ ”
ဟုတ်ပါရဲ့။ အိမ်ပြန်လာရင် လငပုတ်ဖမ်းမျက်နာနဲ့လင်ဖြစ်သူက အင်္ဂလိပ်မျက်နာချေအဖွေးသားလိမ်းထားတဲ့မိန်းမနဲ့ စကားတွေပြောရင်း “တစ်ဟီးဟီးတစ်ဟားဟား “ဖြစ်နေပါလား။ သူများပြောတာကိုအစကမယုံပေမဲ့ အခုတော့ကိုယ်တွေ့မလို့ မယုံ့လို့မရတော့။
” အစ်မ ကျမဈေးသွားဝယ်တော့မယ် အတူတူပြန်မယ်ဆို ကားဂိတ်ကစောင့်နေနော် ”
မတုတ်စကားကိုခေါင်းပဲညိမ့်ပြပြီး သူမကတော့ ဆိုင်အကွယ်တစ်နေရာကနေ သူတို့စားသောက်ပြီးတဲ့အချိန်ကိုစောင့်နေလိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်သားမိုးမမြင်လေမမြင်အူမြူးနေလိုက်ကြတာ မြင်လို့တောင်မကောင်း။
စားသောက်ပြီးတော့ ငွေရွှင်တဲ့ကိုစိုးနိုင်က ပိုက်ဆံတွေတစ်ထပ်ကြီးရှင်းပေးလိုက်ပြီး သူစိမ်းမိန်းမပုခုံးကိုဖက်လို့ တစ်နေရာကိုထွက်သွားကြပြန်တယ်။
မစိန်အေးလဲ အနောက်ကနေမသိမသာလိုက်ကြည့်တော့ ဧည့်ရိပ်သာတစ်ခုထဲနှစ်ယောက်သားဝင်သွားကြတာမြင်လိုက်ရတယ်။ သူတို့အထဲဝင်သွားပြီးခဏကြာတော့ မစိန်အေးကောင်တာကိုရောက်လာပြီး
” ဒီမှာ ဒီမှာ ”
” သြော် ဟုတ်ကဲ့ ဘာများဆောင်ရွက်ပေးရမလဲ အစ်မကြီး အခန်းငှားချင်လို့လား တစ်ယောက်ခန်းလား မိသားစုခန်းလားခင်ဗျ ”
” မငှားပါဘူး စောစောကဝင်သွားတဲ့အတွဲက အခန်းနံပါတ်ဘယ်လောက်မှာနေတာလဲ ”
” ဟိုလေ ကျနော်တို့က အဲ့လို လာမေးရင် ပြောလို့မရ ”
မစိန်အေးထိုးပေးလိုက်တဲ့ ငွေစက္ကူတစ်ချို့ကိုမြင်တော့ ကောင်တာထိုင်နေတဲ့ကောင်လေးက ပြောနေတာရပ်ပြီး စပ်ဖြီးဖြီးမျက်နာနဲ့…
” အစ်မကြီးအသိတွေထင်တယ် အခန်းနံပါတ် ခြောက်ဆယ့်ငါးမှာပါ ဟုတ် ကျေးဇူးပါ ”
အခန်းထဲကနေ တစ်ဟီးဟီးနဲ့ ဘာတွေသဘောကျနေမှန်း မစိန်အေးမသိ။ အခန်းရှေ့ရောက်တော့ …
” ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက် ”
” ဘယ်သူနဲ့တွေ့ချင် ဟာ ”
” ဖြန်း !!!! ”
” မစိန် မင်း မင်းဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ ”
” ပါးရိုက်လိုက်တာလေ သစ္စာမရှိတဲ့အကောင်ရဲ့ ဟိုဟာမ ထဘီမြန်မြန်ဝတ်ပြီး လာစမ်း ”
” မလုပ်နဲ့ မစိန် ငါရှင်းပြပါရစေ သူနဲ့ဘာမှမဆိုင်ဘူး ”
” တော်စမ်းပါ ကျမမှာတော့ ငါ့ယောကျ်ားအလုပ်တွေတော်တော်ရှုပ်နေလို့ အိမ်ပြန်မလာနိုင်တာနေမှာလို့တွေးနေတာ တွေ့တဲ့လူကလာပြောလို့ မသင်္ကာတာနဲ့ လာကြည့်တာ လက်ပူးလက်ကြပ်ပဲ ဟဲ့ကောင်မ နင် သောက်ရှက်မရှိဘူးလား ”
” အစ်မ ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ ကိုကိုစိုး သူက ဘယ်သူလဲ ရှင်တို့က ဘာတွေလဲ ပြောလေ ”
” ဟဲ့ ဒီမှာ ငါ့နာမည်စိန်အေး ဒီကောင်စိုးနိုင်နဲ့ မရှင်စောရွာမှာ လူသိရှင်ကြားယူထားကြတာ သားသမီးနှစ်ယောက်တောင် အရွယ်ရောက်နေပြီ ”
” အမလေး …အဟင့် ဟင့် ကိုကိုစိုး ရှင် ရှင်ပြောတော့ ရှင်က လူလွတ်ပါဆို ရှက်လိုက်တာ ကျမရှက်လိုက်တာ အဟင့် ဟင့် ”
” တိတ်စမ်း အောက်တန်းစားမ မျက်ရည်လာချူမနေနဲ့ ”
” မစိန် တော်တော့လို့ ငါပြောနေတယ် မင်းမရှက်ဘူးလား ဟိုမှာလူတွေကြည့်နေတယ်လေ တောက်စ်!! ”
” အမယ် ဟား ဟား ဟား ကျမက ရှက်ရမြယ်ဟုတ်လား ရှက်ရမှာ နင်တို့ဟဲ့ နင်တို့ ကြည့်ကြပါရှင် ကြည့်ကြပါ ဟောဒါ ကျမယောကျ်ားပါ သူနဲ့အတူနေနေတာက မယားငယ်မပါရှင် ”
” ဟာ ပြောလေကဲ့လေ ကဲ့ဟာ ခွပ် !! ”
” အား ဟင် လူယုတ်မာ နင်က ငါ့ကိုထိုးတယ်ပေါ့ လာ နင်လိုက်ခဲ့ လာ နင်နဲ့ငါ အိမ်ရောက်မှတွေ့မယ် ”
မစိန်အေးခမျာ လူကြားထဲအထိုးခံလိုက်တော့ ရှက်လဲရှက်၊ဒေါသလဲ ပိုထွက်လာတာမလို့ ယောကျ်ားဖြစ်သူလက်ကိုဆောင့်ဆွဲပြီး ဧည့်ရိပ်သာထဲကထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။ ဟိုအမျိုးသမီးကတော့ ဘယ်လိုဘယ်ပုံကျန်ခဲ့တယ်မသိပေမဲ့ သူတို့ကတော့ တစ်လမ်းလုံးစကားမပြောဖြစ်ကြတော့။
ရွာပြန်ရောက်တော့ ဈေးသည်မ ကောင်းမှုကြောင့် သတင်းကတစ်ရွာလုံးပျံ့နေလေပြီ။ တစ်ချို့ကလည်း ကိုစိုးနိူင်ကိုမြင်တော့ နှာခေါင်းတစ်ရှုံ့ရှုံ့နဲ့ မကြည်ကြည့်ကြည့်သွားကြပါတယ်။
နောက်တော့ မစိန်အေးက ကိုစိုးနိုင်ကိုမပေါင်းတော့ပဲ သားသမီးတွေဘယ်လိုပဲတောင်းပန်တောင်းပန် ကွာရှင်းလိုက်ကြတယ်။ သူအရမ်းမြတ်နိုးပါတယ်ဆိုတဲ့ဆံပင်တွေကိုလည်း သူ့ရှေ့မှာတင်ဒေါ်စိန်အေးက ကွက်ကြားညှပ်ထုတ်ပစ်လိုက်တာမို့ အဲ့ဒီနေ့က ကိုစိုးနိုင်လက်သီးတစ်ပြင်ပြင်လုပ်လိုက်ပါသေးတယ် ။
” ပေးစမ်း အဲ့အရက် ”
ကြာတော့ အေးမောင်သောက်နေကျအရက်တွေကိုလည်း ဒေါ်စိန်အေး ယူသောက်တတ်လာတယ်။ မမူးရင်တော့ ကိုယ့်အိမ်မှာကိုယ်ထိုင်ငိုင်နေတတ်ပြီး မူးလာရင်တော့ ဦးစိုးနိုင်နေတဲ့အိမ်ဘက်သွားကာ အယုတ္တအနတ္တမျိုးစုံသွားဆဲဆိုတတ်ပါတယ်။
” ဟဲ့ သေချင်းဆိုး ကာလနာ နှမ… မအေ…. သစ္စာမရှိတဲ့အယုတ်တမာကောင် ”
” သောက်ကောင်မ နင်တော်တော်လွန်နေပြီနော် တစ်ခါလဲမဟုတ် နှစ်ခါလဲမဟုတ် ”
” လွန်တော့ဘာလုပ်ချင်လဲ ဘာလုပ်ချင်လဲလို့ သူတောင်းစားရဲ့ ”
” ဟာကွာ ကဲ့ဟာ ”
” ခွပ်!! ခွပ်!! အား !! ”
” ဟာ အဖေ မလုပ်ပါနဲ့ တော်ပါတော့ ”
သားသမီးတွေကလဲ အမျိုးမျိုးထိန်းပေးမဲ့ မနိုင်တဲ့အဆုံး မိခင်ကို လွှတ်ထားပေးလိုက်ရပါတယ်။ အရင်က အသားအရည်စိုစိုပြေပြေ သနပ်ခါးအဖွေးသား ဆံနွယ်မှာအုန်းဆီမပြတ်တဲ့ ဒေါ်စိန်အေးတစ်ယောက် အခုတော့ အသားကပိန်လှီမွဲခြောက် ဆံပင်ဘုတ်သိုက် ဖြစ်လို့နေပါပြီ။
” ဟဲ့ ဝင်းသပြေထွန်း နင် ကြားပြီးပြီလား ဒေါ်စိန်အေးကြီး မနေ့က ရေမြောင်းထဲခေါင်းစိုက်ပြီးဆုံးသွားလို့တဲ့အေ့ ”
” ကြားလိုက်ပါတယ် မယဉ်ရယ် အဲ့လိုဆိုတော့ သနားစရာကောင်းလိုက်တာနော် ”
” ဟုတ်ပဟယ် ”
ဒေါ်စိန်အေးအသုဘရက်လည်ပြီးတာတောင် မရှင်စောရွာထဲ အခုညပိုင်းခွေးတွေအရမ်းအူနေခဲ့တယ်။ တစ်ဆင့်စကားတစ်ဆင့်နားနဲ့ ဒေါ်စိန်အေးက ယခင်သူနေခဲ့တဲ့အိမ်မဲကြီးထဲကနေ ညတိုင်းအပြင်ထွက်လာတယ်တဲ့။ သားသမီးတွေတောင်မနေနိုင်တော့လို့ အိမ်ကိုပစ်ထားခဲ့ပြီး ကိုစိုးနိုင်ဆီသွားနေကြတယ်တဲ့။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
” လမ်းလျှောက်ရတာ မောနေပြီလား ဘဘရဲ့ ”
” အမလေး နတ်မင်းကြီးရဲ့ရေစင်တော်ကြောင့် ကျုပ်အသက်ပြန်ငယ်သွားသလိုဖြစ်နေပါပြီ ကောင်လေးရ ”
” ဟား ဟား ဟား ”
” သြော် ဒါနဲ့ အောင်ညိုလေး အခုတို့က ဘယ်ကိုသွားနေတာလဲ ရန်ကုန်ကိုဘုရားဖူးဆိုပြီး ကားစီးပြီးကတည်းက လမ်းချည်းလျှောက်နေရပါလား ”
” ဒါက ထောက်ကြံ့မြို့နယ်လေ ဘဘရဲ့ အရှင်ပြောတာတော့ လမ်းကြုံ ဝင်ကူညီစရာလေး ရှိလို့ဆိုလား ”
” ဟုတ်လား မြေး ”
” ဟုတ်တယ် အဖိုး သူက မောင်ကိုစိတ်မချတာရော သူ့အမျိုးသားကိုမကျေနပ်တာရောပေါင်းပြီး မကျွတ်လွတ်နိူင်ဖြစ်နေရှာတာ တကယ်က သူ့မှာတန်ဆောင်းလှူထားတဲ့ကုသိုလ်ကြီးရှိနေတယ် ”
” အေးဟ အဖိုးစိတ်ဝင်စားသွားပြီ ရှေ့ကမြင်နေရတဲ့အိမ်လား ”
ရေနံချေးတွေဝလို့ မဲနက်နေတဲ့အိမ်ကြီးက မလှဲမကျင်းထားတဲ့ အမှိုက်သရိုက်တွေကြားမှာ ထီးထီးကြီး ရှိနေပါသေးရဲ့။ သုံးယောက်သားအိမ်ကိုရပ်ကြည့်နေတုန်း ..
” ဒီက ဦးကြီးတို့က မနေ့က အရူးအေးမောင်လာပြောသွားတဲ့ ဧည့်သည်တွေလား ”
” ဗျာ မ မဟုတ် ”
နေရင်းထိုင်ရင်း အရူးနဲ့နှိုင်းခံရတဲ့အဖြစ်ကြောင့် ဦးအောင်မောင်းက ပြာပြာသလဲငြင်းဆန်နေချိန် သိန်းခေါင်က..
” သူက ဘာပြောလို့လဲ ရွာလူကြီး ”
” မနေ့က သူလျှောက်အော်နေတာ မောင်ရင်ရ “ကယ်ကြပါဦး မနက်ဖြန် ငါ့အစ်မနဲ့ငါ့ကိုခွဲမဲ့ လူစိမ်းသုံးယောက်လာမှာ ကယ်ကြပါဦး´´ တဲ့ အဲ့တာကြောင့်မေးကြည့်တာပါ ဒီကအစ်ကိုကြီးလဲ စိတ်မရှိပါနဲ့နော် ”
” ရပါတယ်ဗျာ ကျုပ်တို့ကိုအရူးတွေလို့ထင်သွားမှာစိုးတာပါ ရွာလူကြီးရာ ဒီအိမ်မဲကြီးအကြောင်းကို ကျုပ်တို့ကိုပြောပြပါလား ”
” အစွဲတွေပေါ့ အစ်ကိုကြီးရာ ဒါနဲ့တို့အုပ်ထဲ စိုးနိူင်တို့သားအဖပါလာလားဟေ့ ”
” ကျနော်ရှိတယ် ရွာလူကြီး ”
” အေး အေး မင်းတို့အကြောင်းတွေကို ဒီကဧည့်သည်သုံးယောက်သိအောင်ပြောပြလိုက်ပါကွာ ”
ဦးစိုးနိူင်ဆိုသူရဲ့စကားတွေကို သိန်းခေါင်တို့လည်း ခေါင်းတညိမ့်ညိမ့်နဲ့နားထောင်ပြီး
” စိတ်မကောင်းစရာပါလားဗျာ ”
” ဟုတ်ပါတယ် ကျနော့်အမှားတွေလည်းပါပါတယ် အခုဆိုသူကြောင့် လူတွေပါအသေအပျောက်ရှိလာပြီကူညီနိုင်ရင်ဖြင့် ကူညီကြပါဗျာ ”
ကာယကံရှင်ကပြောနေရင်းမျက်နာညှိုးကျသွားတော့ သိန်းခေါင်လဲ အောင်ညိုကိုလက်တို့လိုက်ပြီး လူတွေ မကြားနိုင်တဲ့လေသံနဲ့
” အောင်ညို ခြံကိုစည်းချထား မဆိုင်တဲ့သူတွေမဝင်စေနဲ့ မိဂျမ်းကိုတော့ ပေးဝင်လိုက် ” လို့ပြောလိုက်တယ်။ အောင်ညိုကလဲ ဆရာဖြစ်သူစကားကို ခေါင်းညိမ့်ပြပြီး လုပ်စရာရှိတာတွေ စလုပ်လိုက်တယ်။
” ကျုပ် အဖိုးနဲ့ ဒီကဦးကြီးပဲ ခြံထဲလိုက်ခဲ့ပေးပါ ကျန်တဲ့လူတွေကတော့ အပြင်မှာနေခဲ့ပေးကြပါခင်ဗျာ ”
သိန်းခေါင်လဲ မှာစရာရှိတာမှာပြီး ခေါ်လာတဲ့လူတွေနဲ့ ခြံထဲဝင်လာတဲ့အချိန် ခြံစောင့်နတ်က လက်အုပ်ချီပြီးပေါ်လာခဲ့တယ်။ သိထားသင့်တာတွေကို အကျဉ်းချုပ်ပြောပြလိုက်တော့ သိန်းခေါင်က
” အဲ့တော့ သင်တို့ကလည်း လွှတ်ပေးထားရတယ်ဆိုပါတော့ အခု သူတို့အိမ်ထဲမှာရှိလား ”
” မှန်ပါ ရှိပါလိမ့်မယ်အရှင် ဒေါ်စိန်အေးက ညမှထွက်တာပါ လူ့ဘဝကလုပ်ခဲ့တဲ့ကုသိုလ်တွေအရှိန်နဲ့ ကျွန်တော်မျိုးတို့ကိုတောင် မမှုပါဘူး အရှင် ”
” ကောင်းပြီ သင်ပြန်တော့ ကျွန်ုပ်အလုပ်စလုပ်တော့မယ် ”
အိမ်ရှေ့မှာထွေထွေကြီးရပ်ကြည့်နေကြတဲ့ ဦးစိုးနိူင်နဲ့ ရွှေကိုင်းရွာကဦးအောင်မောင်းတို့ကို အိမ်ထဲကနေချောင်းကြည့်နေတဲ့ မျက်လုံးရဲရဲကြီးတစ်စုံ။ ဒါကိုသိန်းခေါင်မြင်တော့…
” ဒေါ်စိန်အေး ဘာရပ်ကြည့်နေတာလဲ ထွက်လာခဲ့ ” လို့ တစ်ခွန်းထဲခေါ်လိုက်တဲ့အချိန်
” ဝုန်း ” ကနဲအိမ်တံခါးပွင့်နဲ့အတူ အရူးအေးမောင်တစ်ယောက် ကမူးရှူးထိုးနဲ့ ပြေးဆင်းလာခဲ့တယ်။
” ဘာလဲ ဘာလာလုပ်တာလဲ ဘာအတွက်လဲ ဟိုကောင်စိုးနိုင် မင်းကို ဒီအိမ်ရိပ်တောင် လာမနင်းနဲ့လို့ ငါ့အစ်မပြောထားတယ်လေ အမှတ်မရှိဘူးလား ”
” ယောက်ဖရာ ငါ ငါတောင်းပန်ပါတယ် ငါလဲ ငါ့အမှားငါသိလို့ ဆင်ခြင်ပြီးပြီလေကွာ တော်ပါတော့် မင်းကိုယ်မင်းလဲ ပြန်ကြည့်ပါဦး လူရုပ်မပေါက်တော့ဘူး ”
” မလိုဘူးဟေ့ကောင် အား …သစ္စာမရှိတဲ့ အယုတ်တမာကောင် နင်လာစမ်း သေ သေ သေ နင်သေ ကဲ့ ကဲ့ ”
အရူးအေးမောင်က သူ့အနားကပ်လာတဲ့ လူသုံးယောက်ကို ခပ်စိမ်းစိမ်းတစ်ချက်ကြည့်ပြီး အိမ်ပေါ်ပြန်တက်ဖို့အလုပ် သူကိုယ်က ဆက်ကနဲဖြစ်သွားပြီး ချက်ချင်းဆိုသလို ဦးစိုးနိူင်ကို လည်ပင်းထညှစ်ပါတော့တယ်။
” အစ်!!! အစ်!!! အု!!! မစိန် အစ်!!!အု!!” တော် တော်ပါတော်!! အစ်!! ”
အဖြစ်အပျက်ကမြန်ဆန်လွန်းတာမို့ အားလုံးလဲအံ့အားသင့်နေချိန် လည်ပင်းညှစ်ခံထားရသူက တင်းကြပ်လွန်းလို့ မျက်ဖြူတောင်စးလန်လာခဲ့ပါတယ်။
” တယ်!! ဒေါ်စိန်အေး ဘာလုပ်တာလဲ ဟဲ့ မိဂျမ်း သင်တစ်ခုခုလုပ်လိုက်လေ ”
သိန်းခေါင်အမိန့်ပေးလိုက်တာနဲ့ အမေဂျမ်းနတ်လဲ ထဘီစွန်တောင်ဆွဲပြီး သရဲမဒေါ်စိန်အေးဆီကို စီးတော်ကျားလွှတ်ပေးလိုက်တယ်။
” ဂါး ဂယား ”
” အမလေး ကြောက်ပါပြီ အမေချမ်းသာရဲ့ အား အား ကျားကြီး ကျားကြီး ကယ်ကြပါ ကယ်ကြပါ ”
သာမန်လူတွေအမြင်မှာတော့ အရူးအေးမောင်တစ်ယောက်ထဲ မြေပြင်မှာလူးလိမ့်နေတာမလို့ အားလုံးကလည်း ဂရုဏာသက်တဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့ ဝိုင်းကြည့်နေခဲ့ကြပါတယ်။
” ရပ်တော့ မိဂျမ်း ဒီလောက်ဆို သူကြောက်လောက်ပြီထင်တယ် ”
ဟံသာဝတီခေတ်အနက်ရောင်ဝမ်းဆက်ကို သေသေသပ်သပ်ဝတ်ထားပြီး အနီရောင်ရင်စည်းစည်းထားတဲ့ အမေဂျမ်းနတ်က စီးတော်ကျားကိုပြန်ခေါ်လိုက်တဲ့အချိန်…
” အား ကျွတ် ကျွတ် ခြေဆစ်လက်ဆစ်တွေ ပြုတ်ထွက်ကုန်ပြီလား မသိဘူး အဟင့် ဟင့် ”
” ဒေါ်စိန်အေး ခင်ဗျားအသိတရားရပါတော့ မရရင်ကျုပ်ဘေးမှာဘယ်သူရှိလဲ သင်မြင်တယ်နော် ”
” နင်တို့လက်ဦးသွားလို့ ငါခံလိုက်ရတာ အမလေး အမေရဲ့ မပြောတော့ပါဘူး ”
” ဒေါ်စိန်အေး ခင်ဗျားပြောတော့ ခင်ဗျားမောင်လေးကို ချစ်တယ်ဆို ကြည့်စမ်း ခင်ဗျားလုပ်လို့ သူဘဝပျက်နေတာ ”
သိန်းခေါင်စကားက ဒေါ်စိန်အေးရဲ့အရှိုက်ကိုထိသွားတယ်ထင်ရဲ့၊ မောင်ဖြစ်သူရဲ့ကိုယ်ကနေ ချက်ချင်းခွာပစ်လိုက်တယ်။ သိန်းခေါင်ကလဲ မေ့လဲသွားတဲ့အေးမောင်ရဲ့ကိုယ်ကို အသာအယာထိန်းပေးထားပြီး ဦးစိုးနိူင်ကို လှမ်းခေါ်လိုက်တယ်။
” ဦးကြီး ဦးကြီးယောက်ဖကို လာနှာနှပ် ပေးလိုက်ပါဦး ”
” သားရယ် ဟို ဟို မစိန် ”
” မကြောက်ပါနဲ့ သူကထွက်သွားပါပြီ ဦးကြီးကို ဘာမှထပ်မလုပ်စေရပါဘူး ”
ဒီတော့မှ ဦးစိုးနိူင်လဲအနားကိုရောက်လာပြီး အရူးအေးမောင်ကို သတိပြန်လည်အောင် ပြုစုပေးလိုက်ပါတယ်။
” ဒေါ်စိန်အေး ခင်ဗျားက ညရောက်မှပိုအစွမ်းထက်တယ်ဆိုတာကျုပ်သိတယ် အငြိုးတွေ အဃာတတွေ သင်ပုန်းချေလိုက်ပါတော့လားဗျာ ခင်ဗျားသားသမီးတွေတောင် ခင်ဗျားကိုကြောက်နေကြပြီဗျ ”
” ငါနားလည်ပါပြီ ကောင်လေး ငါလူ့ဘဝထဲက ရိုသေလေးစားခဲ့တဲ့အမေချမ်းသာကိုတောင် နင်ကခေါ်ခိုင်းနိုင်တဲ့အဆင့်ရှိနေတာရယ် ငါ့မောင်လေးကိုသနားလို့ရယ် ငါဒီနေရာက ထွက်သွားပေးပါ့မယ် ”
” ခင်ဗျားက ထွက်သွားစရာမလိုပါဘူး မိဂျမ်းလက်အောက်မှာ အစေအပါးအဖြစ်နဲ့နေရမယ်ဆိုရင် နေမှာလား ”
” ရှင် အမေ အမေချမ်းသာ သူပြောတာ ဟုတ် ဟုတ်လားဟင် ”
အမေဂျမ်းနတ်က ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်တော့ ဒေါ်စိန်အေးရဲ့မလှမပမျက်နာပေါ်မှာ အပြုံးရိပ်တွေပေါ်လာခဲ့တယ်။ ပြီးတာနဲ့ မောင်ဖြစ်သူကိုပြုစုနေတဲ့ ဦးစိုးနိုင်ကိုတစ်ချက်စိုက်ကြည့်ကာ သက်ပြင်းရှည်တစ်ချက်ကို လေးလေးပင်ပင်ချလိုက်တယ်။
” ခင်ဗျားမှာ ခင်ဗျားယောကျ်ားနဲ့စိတ်တူကိုယ်တူလှူထားတဲ့ တန်ဆောင်းလှူထားတဲ့ကုသိုလ်၊ တံမြက်စည်းကုသိုလ်၊ ရေချမ်းစင်ကုသိုလ်တွေ ရှိတယ်။ ”
” အဲ့တာတွေက ခင်ဗျားဒီဘဝရောက်နေတာတောင် ကိုယ့်အိမ်ကိုယ့်ရွာကို လိုသလိုသွားလာလို့ရအောင် စိတ်တိုင်းကျလုပ်လို့ရအောင် အကျိုးပေးနေတာ။ ခင်ဗျားစဉ်းစားကြည့်စမ်း အငြိုးတွေအမုန်းတွေမရှိတဲ့ဘဝမျိုးဆို ဘယ်လောက်များ ကောင်းကျိုးတွေရမလဲဆိုတာ ”
သူမနားမဝင်ဝင်အောင် စကားတွေတတွတ်တွတ်ပြောပြီးဆုံးမပေးနေတဲ့လူငယ်လေးကို ဒေါ်စိန်အေးခဏမော့ကြည့်ပြီး မျက်လွှာကိုတစ်ဖြည်းဖြည်းချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အားလုံးကိုခွင့်လွှတ်ရင်း စွန့်လွှတ်လိုက်ပြီထင်ပါရဲ့၊ ရုပ်ဆိုးဆိုးအဆင်းသဏ္ဍာန်ကနေ ဆံပင်ရှည်ရှည် အဖြူရောင်ဇာဝမ်းဆက်နဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်အဖြစ်ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပါတယ်။
” ကျေးဇူးတင်ပါတယ် အရှင် ”
” အခုတော့ သင် ကျုပ် ဘယ်သူဆိုတာ မြင်နိုင်ပြီပေါ့ ဒေါ်စိန်အေး ကဲ့ ကဲ့ မိဂျမ်းနဲ့ လိုက်သွားပေတော့ ကျန်တဲ့ကိစ္စ ကျုပ်ပဲရှင်းပေးလိုက်ပါ့မယ် ”
သိန်းခေါင်နောက်ဆုံးပြောလိုက်တဲ့စကားကိုကြားတော့ ဒေါ်စိန်အေးလဲလက်အုပ်ချီထားကိုဖြုတ်ပြီး အိမ်မဲကြီးကိုတစ်လှည့် မောင်ဖြစ်သူကိုတစ်လှည့်ကြည့်ကာ တစ်ဖြည်းဖြည်းပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပါတော့တယ်။
” သူ ကျွတ်သွားပြီ ဦးကြီးစိုးနိူင်နဲ့ ဦးလေးအေးမောင် ..ဦးလေးအေးမောင်ကိုလဲ လက်ကျန်ဘဝကိုကောင်းကောင်းမွန်မွန်နေဖို့ မှာသွားတယ် ”
” အောင်ညို အဖိုးဆီကဆေးမြစ်နဲ့ သူ့ကိုဆေးတစ်ခွက်တိုက်လိုက် ”
” ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ ”
အားလုံးပြီးသွားတော့ ဦးစိုးနိူင်က ဦးအောင်မောင်တို့ကို ချက်ချင်းမပြန်စေပဲ သူ့အိမ်မှာ ထမင်းဖိတ်ကျွေးခဲ့တယ်။ ထမင်းဝိုင်းမှာလည်း ဦးအောင်မောင်းကို သူနားမလည်တာတွေမေးပြီး အဖြေသိသွားမှ ခေါင်းတစ်ညိမ့်ညိမ့်နဲ့ ကျေနပ်သွားခဲ့တယ်။
နောက်တစ်နေ့ရောက်တော့ ကားဂိတ်ကို သူကိုယ်တိုင်ပဲလိုက်ပို့ပေးပြီး ကားထွက်သွားတဲ့အထိလက်ပြနှုတ်ဆက်နေခဲ့တယ်။ သိန်းခေါင်နဲ့အောင်ညိုကတော့ တစ်ခုခုကိုကြိုတင်သိနေတဲ့အလား တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အဓိပ္ပါယ်ပါပါ ပြုံးပြလိုက်ကြပါတယ်။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ဖတ်နေကျပုံစံတွေမဟုတ်ပဲ စာဖတ်သူတို့ပြောပြလာသော ကုန်ကြမ်းတွေကိုအခြေခံထပ်ဆင့်ပွား ရေးသားထားခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ အိမ်မဲကြီးအကြောင်း ပြောပြပေးပါသော ထောက်ကြံ့မြို့မှအစ်ကိုအား ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ခင်ဗျာ။ မည်သူမဆို လာပြောပြလို့ရပါတယ်ခင်ဗျာ။
မောင်လူလှ ~ ကညင်မြေ