ဒေလီယာနှင့်တွေ့ဆုံခြင်း(စ/ဆုံး)
——————————–
ရုတ်တရက်ထွက်ပေါ်လာသောအော်သံနှင့်အတူ
တိုက်ပေါ်မှပြုတ်ကျလာသည့်
ကောင်မလေးတဦးအား
လူများဝိုင်းအုံကြည့်၍နေကြသည်။
“အမလေး…လန့်စရာကြီး”
“ဟုတ်ပါ့… ကောင်မလေးသနားပါတယ်နော်”
“ရုပ်လေးကချောချောနဲ့ရယ်”
စသည့်တယောက်တခွန်းစကားများနှင့်
ဘေး၌ရပ်ကြည့်နေသောသူများမှလဲ
စိတ်မကောင်းဖြစ်၍နေကြလေ၏
ထိုတိုက်ပေါ်မှပြုတ်ကျလာသောသူမှာ
ဒေလီယာဖြစ်သည်။
“အမလေး.. သမီးရယ်..ဖြစ်မှ ဖြစ်ရလေ !
အဟင့် အဟင့်”
“တော်ပါတော့မနုရယ်.. ခုလိုဖြစ်သွားတော့လဲ
ဘယ်တတ်နိုင်မှာလဲဟာ.. ”
ဦးနိုင်မှဇနီးဖြစ်သူ မနု၏နဘေးသို့လာပြီး
နှစ်သိမ့်စကားဆိုလိုက်သည်။
“ဘေးဖယ်ပေးကြပါဗျ !
ဖယ်ပေးကြပါ ”
လူနာတင်ယာဉ်ကားများ
ရဲများ မူ့ခင်းသတင်းထောက်များအစရှိသည့်
လူများအစုံအလင်အခင်းဖြစ်ရာနေရာသို့
အနှေးနှင့်အမြန်ရောက်ရှိလို့လာခဲ့ကြသည်။
“ကဲ အားလုံးပြီးပြီဆိုတော့
အလောင်းကို သယ်လိုက်ကြရအောင်”
“ဟုတ်… ဆရာ ”
ယင်းနောက်အစုံအလင်
မှတ်တမ်းတင်ပြီးဒါနှင့်အလောင်းအား
စစ်ဆေးရန်သယ်သွားခဲ့ကြတော့သည်။
*************************
၅ရက်ခန့်ကြာပြီးနောက်
အလုံးစုံနာရေးများလဲပြုလုပ်ပြီးစီးပြီးဖြစ်သည်။
ထိုညတွင်အောင်မင်းဟုဆိုသောလူတဦး
အလုပ်မှအိမ်သို့ဤအခင်းဖြစ်ရာလမ်းမှပြန်လာစဉ်
လမ်းပေါ်၌ကောင်မလေးတယောက်
လှဲနေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသဖြင့်
“ဟ… ဘာလဲကွ
လမ်းပေါ်မှာကောင်မလေးတယောက်လှဲနေပါလား !
ဟေ့.. ဟေ့…ဟေ့”
အောင်မင်းခေါ်သော်လဲတုတ်တုတ်မျှမလူပ်။
“ဟာ… ဟေ့… ခေါ်နေတယ်မကြားဘူးလား
ဒီကောင်မလေးကတော့ကွာ”
ခေါ်သော်လဲအရာမရောက်။
ထို့ကြောင့်အောင်မင်းကောင်မလေးအားလက်ဖြစ်
လှမ်းဆွဲလိုက်လေသည်။
“အမလေး… သ.. သရဲ… သရဲဗျို့ ”
ဆွဲလိုက်သည်နှင့်လှည့်ကြည့်လာသော
ဒေလီယာကိုမြင်ပြီးအော်သံနှင့်အတူ
လုံးနေအောင်ပြေးပါလေတော့သည်။
*************************
ညဖက်အပြင်ထွက်မည်ဖြင့်၍ စစ်နိုင်တယောက်
ခြေလက်များဆေးလို့နေသည်။
ယခုညတွင်မန်ယူနှင့်အာကြီး ဘောလုံးပွဲရှိခြင်းကြောင့်ဖြစ်၏
မိခင်ဒေါ်နန်းကအိမ်၌သာကြည့်ရန်
ပြောသော်လဲစစ်နိုင်မှလက်မခံ။
ယခုလဲထွက်မကြည့်ရန်စစ်နိုင်အားထပ်၍ပြောလေ၏
“”သားရယ်…အိမ်မှာပဲကြည့်ပါလားသားရဲ့”
“ကြည့်ဒါကကြည့်ပါတယ် အမေ
ဒီညပွဲကောင်းတော့ ဇေမင်းနဲ့ကြည့်ဖို့ချိန်းထားလို့ပါ”
“အေးအေး ပြောလို့မရလဲသွားပေါ့
ရန်တွေဘာတွေတော့ဖြစ်မလာနဲ့နော်သား
အမေအက်တခုတော့လက်မခံဘူး ”
“စိတ်ချပါ အမေ ”
“ဒါနဲ့ ဘယ်အချိန်ပြီးမှာလဲ မင်းဘောလုံးပွဲက ”
“ဟိုဟာလေအမေ !
စမှာက ၁၀နာရီဆိုတော့ ၁၂နာရီကြရင်ပြီးပြီ”
ထိုအခါဒေါ်နန်း ဘာတခုမှဆက်၍ပင်မပြောတော့။
********************************
“သား ထမင်းစားပြီးမှသွားပါလား ”
“တော်ပါပြီမေမေ… သားပြန်လာမှပဲစားတော့မယ်”
အချိန်ကား ည ၉နာရီခွဲရှိနှင့်နေပြီဖြစ်၍
စစ်နိုင်အိမ်မှကားဖြစ်ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
“မေမေ သွားပြီနော် ”
စစ်နိုင်နှင့်ဇေမင်းသည်ကျောင်းကတည်းက
ခင်ကြသူများဖြစ်သည်။
မိဘအချင်းချင်းလဲခင်မင်ရင်းနှီးနေကြသဖြင့်
တဦးနှင့်တဦးကပြောစရာသိပ်မလို
အချင်းချင်းနားလည်မူရှိကြသည်။
ချိန်းဆိုထားသောဆိုင်လဲရောက်ပြီမို့
ကားပါကင်၌ကားကိုရပ်ပြီး
ဇေမင်းဆီသို့စစ်နိုင်phခေါ်လိုက်လေ၏
“အေး ရောက်ပြီလား ဇေမင်း”
“ရောက်တော့မယ်စစ်နိုင် သိပ်မလိုတော့ဘူး ကွ”
“အေ အေ ငါအရင်ရောက်လို့ phဆက်လိုက်ဒါ ”
“အေး အေး ငါမကြာဘူး စစ်နိုင်”
ထို့နောက်phအားချပြီးဆိုင်အတွင်းသို့ဝင်လိုက်လေ၏
ချိန်းဆိုထားသောဆိုင်မှာ ဘီယာဆိုင်ဖြစ်သည်။
“ညီမ ဘောလုံးပွဲရှိတယ်လေဒီည အက်ဒါမပြဘူးလား ”
ကောင်ဒါ၌ထိုင်နေသောကောင်မလေးတဦးအား
စစ်နိုင်မှလှမ်းမေးကြည့်လိုက်သည်။
“ဟုတ်လား အကို ”
“အင်းလေ ”
“ဟုတ် ပြမာအကို ”
“ဒါဆို ok ”
“ဒါနဲ့အကို ဘာသောက်အုံးမလဲ”
“အင် ! မြန်မာတကြားလောက်ချပေး ”
မြန်မာဘီယာတကြားမာပြီးဆိုင်အတွင်း
အရင်ဆုံးစစ်နိုင်ထိုင်နှင့်နေလိုက်သည်။
သိပ်မကြာမီဆိုင်သို့ဇေမင်းလဲရောက်ချလာလေ၏
“ဇေမင်း… ငါဒီမှာ ”
ဆိုင်အတွင်းဝင်လာသောဇေမင်းကို
စစ်နိုင်မှလက်ရမ်းပြလိုက်သည်။
“ထိုင်ကွာ ! ဟေ့… ဖန်ခွက်နောက်တလုံးလောက် ”
“ဟုတ် အကို ”
ယင်းနောက် ဘီယာလေးသောက်ရင်းဘောလုံးပွဲအား
နှစ်ဦးသား အပီအပြင်အားပေးလိုက်ကြလေ၏
“ဟာကွာ.. အတော့်ကိုအတုံးမကျဒါ ”
“ဟ ဟ ဟ !
ဂိုး…ဂိုး… ”
“ဒါမှ ရက်ဒ်ဖို့စ်ကွ ”
ဆိုင်အတွင်းပိုင်းတခုလုံးအားပေးသည့်အသံများ
လွှမ်းခြုံ၍နေလေတော့သည်။
ထို့နောက်အချိန်လဲည၁၂ထိုးရန်သိပ်မလိုတော့ချေ။
” ဟေ့… ဟေ့… မပြီးခင်လေးနောက်တလုံး ”
“ဟာ… ပြီးသွားပြီကွာ ”
၄င်းညတွင်မန်ယူကအာကြီးအားနှစ်ဂိုး.ဂိုးမရှိဖြင့်နိုင်လေ၏
***********************
“စစ်နိုင်ပြန်ကြစို့ကွာ ”
“အေကွာ”
စစ်နိုင်နှင့်ဇေမင်းလဲကားတစီးကိုယ်စီဖြင့်
ဆိုင်အထွက်၌ပင်လမ်းခွဲလိုက်ကြသည်။
“အေ ပြန်ပြီ စစ်နိုင်”
“ဟုတ်ပြီ ဇေမင်း ”
နူတ်ဆက်စကားဆိုရင်းစစ်နိုင်လည်းထွက်လာခဲ့လေ၏
ယင်းအချိန်တိုက်ကြီးတတိုက်ပေါ်မှလူတဦး
စစ်နိုင်မောင်းလာသောကားရှေ့သို့ပြုတ်ကျလာခဲ့သည်။
ထိုအရာကိုမြင်ပြီးစစ်နိုင်ကားအား
အချိန်မီရပ်လိုက်တော့လေ၏
” ဝှီး… ဘုတ် ”
“ဟ. .. ဘာ ဘာကြီးလဲကွ”
သောက်ထားသောဘီယာမှာလဲ
ဘယ်ရောက်လို့ဘယ်ပေါက်မှန်းမသိ။
စစ်နိုင်လန့်ဖျက်သွားခဲ့သည်။
ကားအတွင်းမှတန်းမထွက်ပဲရှေ့သို့သာ
စိုက်ကြည့်၍နေလိုက်လေ၏
ပြုတ်ကျလာသောအရာသည်
မည်သည့်အသံတစုံတရာမှမကြားရ။
ကားပေါ်မှဆင်းကြည့်မည့်အလုပ်တွင်
ငိုသံတသံမှရုတ်တရက်ထွက်ပေါ်လာလေ၏
ထို့နောက်ချထားသောခြေတောက်ကို
ကားပေါ်သို့အမြန်ပြန်တင်ပြီး
“ဟာ… ငိုသံပါလား
ဒါ..ဒါသွေးရိုးသားရိုးတော့ဘယ်နည်းနဲ့မှမဖြစ်နိုင်ဘူး
ဒီအချိန်ကြီးမှ ! မဟုတ်မှလွှဲရော
သ… သရဲများလား ”
အတွေးများစွာဖြင့်စစ်နိုင်တယောက်
ပူပန်သောကများရောက်ရှိလို့နေတော့လေသည်။
” အဟင့်.. အဟင့်..အဟင့် ”
ကားစက်ခေါင်းကဖုံးနေသဖြစ်ရှေ့ကိုစစ်နိုင်မှလှမ်းမမြင်။
ငိုသံကိုပဲထပ်တလဲလဲကြားနေရသည်။
“အဟင့်…အဟင့် ”
“ဟေ့…ဘာလဲကွ”
တဖန်ကားပေါ်မှနေ၍လေသံခပ်မာမာဖြစ်
လှမ်း၍အော်ပြောလိုက်လေ၏
ထိုအခါငိုသံကရုတ်တရက်သိပ်သွားပြီး
“အ.. အကို
ကယ်.. ကယ်ပါအုံး
ကျွန်မကို ”
“ဘာ.. ဘာကို
ငါက.. ကယ်.. ကယ် ရမှာလဲ”
“ကျွန်မနာမည်က ဒေလီယာပါ ”
သို့ဖြစ် စစ်နိုင်အားအကြောင်းစုံပြောပြလေတော့သည်။
ယင်းစကားကြားပြီးစစ်နိုင်လည်းအတော်
စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။
သို့သော်ကြောက်သည့်စိတ်ကမပျောက်သေး။
“အေ.. အေ ငါ.. ငါ ကူညီမယ် ဟာ
ငါ မ… မနက်ဖန်ကျ အမျှအတန်းတေ
အကုန်လုပ်ပေးမယ် ဟုတ်ပြီလား !
ခု ခုတော့ငါ့လမ်းရှေ့က
မ..မပိတ်ပါနဲ့တော့ ငါ ကြောက်လို့ပါ ”
” ဟုတ်… အကို ”
ထိုသို့ပြောပြီးဘာတခုမှစစ်နိုင်မကြားရတော့ချေ။
ထိုမှသာကားတံခါးကိုဖွင့်ပြီးဆင်းလာခဲ့လိုက်သည်။
ကားရှေ့၌တွေ့ရသောအရာကိုမြင်ပြီးစစ်နိုင်မျက်လုံးများပြူးသွားလေ၏
” ဟာ… သွေး.. သွေးအိုင် ”
မြေပြင်မှသွေးအိုင်ကိုမြင်ပြီးစစ်နိုင်ကားပေါ်သို့
အမြန်ပြန်တတ်ခဲ့လိုက်သည်။
ကားကိုစက်အမြန်နိူးပြီးမောင်းရန်အလုပ်
ကားရှေ့မှန်ပြင်ပေါ်၌ဆံပင်များကျဆင်း၍လာခဲ့လေ၏
“အ.. အ..အမေ ”
ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နှင့်စစ်နိုင်အမေဟု
ခေါ်သံအားပဲ့တင်ထပ်အောင်အော်ဟစ်ပစ်လိုက်သည်။
ထို့နောက်ကားတံခါးကိုအမြန်တွန်းဖွင့်ပြီး
ကားပေါ်မှအမြန်ဆင်းပြေးလာခဲ့တော့လေ၏
ကားပေါ်မှဆင်းပြေးလာသည်နှင့်
အနောက်သို့လှည့်ကြည့်မနေပဲပြေးလာလိုက်ရာ
လမ်းအကွေ့တနေရာအရောက်တွင်
စစ်နိုင်လည်းသိချင်ဇောဖြင့်အနောက်သို့
တချက်လှည့်ကြည့်မိလိုက်သည်။
ထိုအချိန်သရဲမမှာကားခေါင်မိုးပေါ်၌ထိုင်ကာ
မျက်နှာမှာဖြူဖတ်ဖြူရော်နှင့်စစ်နိုင်အားလှမ်းပြီး
ရီပြ၍နေတော့လေ၏
ပြီးပါပြီ ရေး~လရိပ်ချို