Author: admin

မောင့်ဖူးစာဖက်ဖြစ်အောင်ကွယ်(စ/ဆုံး) ————————————— မွန်းသည်းအိမ် “မတန်မရာ၊ငါ့သားကိုမှ အပိုင်ချိုင်သွားတယ်၊ အိမ်က အကောင်ကလည်းဘီယာသာသောက်ရမယ်ဆိုရင် ဘာဖြစ်ဖြစ်ရတယ်ဆိုတဲ့အကောင်၊ခုတော့ခံပေါ့၊သူခံရတာထက် မိဘတွေကပါ ခံရအုံးမယ်၊ ခွေးထက်မိုက်တဲ့အကောင်” မငွေသစ်၏ စကားသံတွေကိုကြားနေရင်း “ဝဋ်ဆိုတာဘဝမကူးဘူးငွေသစ်ရယ်” ဟုဒေါ်စောရင် ရင်ထဲကပြောနေမိသည်။ “ငါ့တုန်းကရော၊ငါ့သားအတွက် ဘယ်လောက်ခံစားလိုက်ရ သလဲငွေသစ်၊ခုနင့်သားအတွက်နင်ခံစားခဲ့ရသလိုမျိုး၊ငါခံစားခဲ့ရပြီးပြီလေ” ပြောမဖြစ်တဲ့ […]

ပိုင်းလုံးမ (စ/ဆုံး) (မဖတ်ရသေးသူများအတွက်ပါ) ကျွန်မအဖေက ပြည်ကြီးပေါက်တရုတ်စစ်စစ်။ကျွန်မအမေကမွန်။ ကျွန်မတို့မောင်နှမတွေကတော့ တရုတ်သွေး၅မူးပါသည့်တရုတ်မွန်မလေးတွေပေါ့။ တရုတ်သွေးနဲ့မွန်သွေးရောထားလို့ ကျွန်မတို့အသားအရေလှချက် 9* အဲဒီထဲကမှ ကျွန်မက ပြိုင်စံရှား အလှဆုံး။(မောင်နှမလေးယောက်) ပြိုင်စံရှားလို့ပြောရချင်းကတော့ မျက်လုံး မျက်ခုံးနှာတံ နှုတ်ခမ်း မျက်နှာကျ ဟာ […]

စက်ဘီးလေးတစ်စီး (စ/ဆုံး) ————————— မွန်းသည်းအိမ် (၁) “ကိုထွန်းတင်၊ချက်စရာဆန်မရှိတော့ဘူး၊ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲဟင်” မဝင်းမေအသံက တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားနေသည်ဟု ကိုထွန်းတင် ထင်သည်။ “ကလေးတွေကျောင်းမသွားခင် ထမင်းအိုးတည်ရမှဖြစ်မယ်၊အခုတော့မနေ့ကကျန်တဲ့ထမင်းကြမ်းလေးကိုငပိထောင်းလေးနဲ့နယ်ပြီးမျှမျှတတကျွေးထားတယ်” ကိုထွန်းတင်တို့မှာကလေးသုံးယောက်ရှိပါသည်။ သမီးကြီးက၉နှစ်၊သမီးလတ်က၇နှစ်၊သားငယ်က၅နှစ်ဖြစ်သည်။သုံးယောက်စလုံးက မူလတန်းကျောင်းသားတွေဖြစ်ကြသည်။ “ငါလည်း ဗိုက်ဆာနေတာ မဝင်းမေရယ်၊ငါ့ဗိုက် ထဲမှာမနက်ကသောက်ထားတဲ့ရေနှစ်ခွက်ပဲရှိပါတယ်” “တစ်ခုခုကြံစမ်းပါကိုထွန်းတင်ရယ်၊ကျွန်မလည်းဗိုက်ဆာလွန်းလို့ […]

” ရွှေဖြစ်သော မြားဆိပ်ပင် “(စ/ဆုံး) —————————————- ထောင်မှူးကြီးသိန်းဝင်း ၁၉၉၁ ခုနှစ် ဆွမ်ပရာဘွမ်ရဲဘက်စခန်း၌ တာဝန်ထမ်းဆောင်စဉ် ညဉ့်ဦးပိုင်း အအေးဒဏ်ကို ကာကွယ်ရန်အလို့ငှာ ကျွန်တော် ဒုတပ်ကြပ် ထွေးမောင်နှင့် ဆင်ဦးစီးရဲဘက်မုဆိုး ကျော်ထွားတို့ မီးလှုံရင်း စကားဝိုင်းဖွဲ့ကြပါသည်။ […]

သရဲမ မပန်းဝေ(စ/ဆုံး) ——————— ဦးအောင်သာတို့မိသားစု မြိုင်သာမြို့ အစွန်မှာရှိသော အောင်မင်္ဂလာတန်(၅၀)ကျ ဆန်စက်ကို ပြောင်းရွှေ့လာကြသည်။ အောင် မင်္ဂလာဆန်စက်က ဦးသာအောင်၏မိဘများ ပိုင်သော ဆန်စက်ဖြစ်သည်။ ဆန်စက်မန်နေဂျာ ဦးဘဝင်း ကျန်းမာရေးမကောင်းသည့်အတွက် အလုပ်မှ အနားယူသွားစဉ် မိခင်ဖြစ်သူက […]

ညာဉ်ဆိုး (စဆုံး) (၁) “ကိုမောင်ဦးတစ်ယောက်ခိုင်လာပြီနဲ့တူတယ်” ဘီယာဆိုင်အတွင်းသို့ ပြုံးဖြီးဖြီးနှင့်ဝင်ရောက်လာသည့် ကိုမောင်ဦးကို လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များက ပြောဆိုလိုက်ကြသည်။ ထိုသူများပြောသည့်အတိုင်း ကိုမောင်ဦး၏မျက်နှာမှာလည်း မှိုရသည့်မျက်နှာကဲ့သို့ ပြုံးဖြီးနေလေသည်။ ကိုမောင်ဦးက လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များရှိသည့် စားပွဲဝိုင်းတွင်ဝင်ထိုင်လိုက်လေသည်။ “ဆိုစမ်းပါအုံးဗျာ၊ ခင်ဗျားဒီလောက်ပြုံးဖြီးလာပုံထောက်တော့ ပွဲတစ်ပွဲတော့ အဆင်ပြေခဲ့ပြီနဲ့တူတယ်” […]

ကဝေမုန်းတဲ့ရွာ စာမူ…၁၄၂ ရှင်ညိုတစ်ယောက်ဘွားမယ်စိန်အိမ်သို့ရောက်လာခဲ့ သောကြောင့် ရွာသူကြီးဦးနောင်ချိုတို့သည် အကျိုးအကြောင်းသိချင်ကြ၍ရောက်လာခဲ့ကြသည်။ “ဘွားအိမ်မှာ ဧည့်သည်ရောက်နေတယ်ဆိုဗျ” သူကြီးဦးနောင်ချိုကသူ့အပြင်ဦးဘစီနှင့် မောင်တိုး၊မောင်အုန်းတို့ကိုလည်း အတူတူခေါ်လာခဲ့၏။ “ဟုတ်ပါ့ကွယ်…ဧည့်သည်တော့မဟုတ်ပါဘူး… ဘွားရဲ့ မွေးစားသမီးလို့ပဲပြောရမှာပေါ့” “ဗျာ…မွေးစားသမီး…ဘယ်သူများလဲဗျ… ကျုပ်တို့လည်းမသိရပါလား” ဘွားမယ်စိန်စကားကြောင့် သူကြီးဦးနောင်ချိုတို့ အံ့သြသွားကြသည်။ “နေပါဦးကွယ်…ဘွားခေါ်ပေးပါ့မယ်… […]

လွန်ခဲ့သော နှစ်ပေါင်း ၂၀ ကျော်က ဤရွာ ဤကျောင်းကို စာသင်ပေးခဲ့သည့် မြို့ကြီးသူ ဆရာမကြီးဒေါ်နုနုထွေး ယခု ဤရွာကို အလည်လာသဖြင့် တပည့်အဟောင်းတွေ တပြုံးပြုံး တရွှင်ရွှင် သွားကန်တော့ကြပါသည်။ သို့သော် ထိုအထဲ၌ တပည့်ဟောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်သည့် အောင်သိန်းက […]

မည်သူမဆို ငယ်ဘဝကို ဖြတ်သန်းဖူးကြပါလိမ့် မည်။ သို့သော် သန့်ရှင်းသော၊ ရိုးသားသော၊ ပွင့်လင်း မှန်ကန်သော ကလေးဘဝကို ဖြတ်သန်းခဲ့ရမှ တန်ဖိုးရှိ သော ငယ်ဘဝဟု သတ်မှတ်နိုင်လိမ့်မည်ထင်ပါသည်။ ထို့ပြင် ရိုးသားသော၊ သစ္စာရှိသော၊ ကိုယ်ချင်းစာတရား ရှိသော၊ […]

ရင်ညွန့်နေရာက စူးစူးပြီးထိုးအောင့်တာ အခံရ အခက်ဆုံးပဲ။ အဲကွန်း တပ်ထားတဲ့ ရုံးခန်းထဲမှာတောင် ချွေးစေးတွေကလည်း ပြန်နေသေးတယ်။ အသက်ရှူရ တာလည်း နည်းနည်းလေးမှ မဝဘူး။ စောစောကပဲ ကြည့်၊ ရုံးခန်းနဲ့ ဆယ့်လေးငါးပေလောက်ပဲ ဝေးတဲ့ အိမ်သာကို လျှောက်သွားတာတောင် […]